Het hakken in steen heeft vele overeenkomsten met zijn vorige werk.
Als beeldhouwer probeer je het in je gedachten gevormde beeld, door het verwijderen van materiaal, uit de steen geboren te laten worden.
Het opbouwen en creëren van het gewenste resultaat moet op de voorgrond staan. De beeldhouwer moet secuur te werk gaan; het teveel wegnemen van steen, kan tot grote gevolgen leiden.
Iedere steensoort laat zich als een individu behandelen. Zelf laat hij zich als beeldhouwer leiden door de hamer en beitel om iets uit de steen te creëren wat hem voor ogen staat, oftewel de “taille direct”.
Het zelf proberen iets te maken uit een dode materie als steen, is in het begin wanhopig, doch na enige tijd geeft het niet alleen voldoening, je leert ook naar kunst te kijken.
Je begrijpt wat een kunstenaar voor ogen had voordat zijn werk “kunst” wordt, en welke inspanning daarvoor geleverd moet worden.